تولید محتوا

1- اولین راه حل کاهش وابستگی کودکان به والدین
اولین قدم برای کم کردن وابستگی کودکان به والدین بعد از دو سالگی جدا کردن محل خواب کودک است. در سال اول برای مراقبت بیشتر از نوزاد توصیه ما این است که کودک در اتاق والدین یا در معرض دید آنها بخوابد ولی بعد از دو سالگی بتدریج باید اتاق کودک را جدا کنید. در دو سال اول که مادر فرزند خود را شیر می‌دهد بیشترین وابستگی کودکان به والدین برقرار می‌شود. در واقع از زمانی که جنین در رحم مادر شکل می‌گیرد رابطه عاطفی از طرف مادر برقرار می‌شود و با اولین تماس پوستی با نوزاد بیشتر می‌شود.

در مورد کودکان این رابطه عاطفی از ۴ تا ۵ ماهگی شکل می‌گیرد.
در دو سال اول زندگی کودک وابستگی کودکان به والدین کاملا طبیعی است.
بعد از دو سالگی والدین باید وابستگی کودک را به تدریج کم کنند.

2- دومین قدم کاهش وابستگی کودکان به والدین وارد کردن در اجتماع کوچک است
گفتیم که محل خواب کودک جدا شد اولین قدم کاهش وابستگی کودکان به والدین است در مرحله دوم در قدم دوم باید کودک وارد اجتماع کوچک شود. یعنی قبل از اینکه کودک به مهد برود برای کاهش وابستگی کودکان به والدین باید کودک خود را به پارک یا شهر بازی ببرید.

3- قدم سوم کاهش وابستگی کودکان به والدین ارتباط بیشتر پدر برای کاهش وابستگی به مادر
بعد از 2 سالگی پدر‌ها رابطه عمیق‌تری با کودک برقرار کنند

توصیه هایی برای ارتباط بیشتر پدر :

پدر تنهایی بچه را به پارک ببرد
با او تنهایی و بدون حضور مادر بازی کند
او را به حمام ببرد.
او را در مهدکودک ثبت نام کنید
کودکان وابسته در مهدکودک نیز به مربی خود می‌چسبند

در مدرسه به یکی از معلم‌هایشان که مهربان‌تر است وابسته می‌شوند

4- وابستگی را از همان کودکی کاهش دهید
جهت کاهش وابستگی کودکان به والدین از روشهای بالا قبل از 2 سالگی تا 5 سالگی بهره ببرید وقتی کودک به سخن بیاید و توان حرف زدن پیدا کند نیز میتوانید از او بپرسید: چرا وقتیکه از شما دور میشود احساس اضطراب و عصبانیت می‌کند؟ کودک را به کلاسهای مختلف ببرید تا وابستگی کودک به والدین کمتر شود پدرومادر کودک را کمتر نزد دیگران ببرند که بگذارند بماند. اما برایش توضیح دهید که طی ساعاتی از روز مجبورید او را تنها بگذارید.

روحیه مستقل را در کودکان پرورش دهید
بازی‌ انفرادی مادر با کودک مثل قایم باشک موثر است.
جدا کردن اتاق کودک در ابتدای تولد یکی از راه حل های اصلی است.

5- گاهی وقت ها کودک را تنها بگذارید
برای این که کودک به این امر عادت کند که شما همیشه در کنار او نیستید گه گاهی تمرین کنید که مدت زمانی کوتاه، مثلا چند ساعت، او را پیش کسی دیگر بگذارید. این کار باید از همان ابتدای کودکی صورت گیرد.

برنامه هایتان را برای کودک توضیح دهید
به کودک بگویید که شما در خارج از خانه چه کارهایی را انجام خواهید داد.
برنامه کودک را هم در خانه مشخص کنید.
برای او شرح دهید که او چه کارهایی خواهد کرد
وقتی از هم جدا هستند شما چه کارهایی انجام خواهید داد.
 

6- برای کاهش وابستگی کودکان به والدین که چه کار کنیم؟
در صورتی که وابستگی کودک به شما خیلی زیاد است، لحظه ای از شما جدا نمی شود و اصرار دارد نزد شما بخوابد و…، حتما به یک روان پزشک اطفال مراجعه کنید.

ترس و اضطراب او را درک کنید و بپذیرید اضطراب او واقعی است
او را به دلیل جمع گریزی و ارتباط برقرار نکردن با دیگران شماتت نکنید

7- با کودک بازی های تمرین جدایی و کاهش وابستگی کنید
این بازی ساده کودک را به رفت و آمدهای والدین عادت می‏دهد. بچه ها به روش های مختلف این بازی را انجام می دهند. پشت چیزی قایم می شوند، وسیله ای را مخفی می کنند، پنهان شدن دیگران را تماشا می کنند و در بازی پرجنب و جوش تری مثل قایم موشک شرکت می کنند.

در این بازی کودک اطمینان دوباره دیدن افرادی را که دوستشان دارد تجربه می کند.

به کودک اطمینان دهید که باز می گردید.

فراموش نکنید به کودک بگویید که :

حتما برمی گردید و وقتی در همان ساعت که قول داده اید برگردید به قولتان عمل گردید.

توجه داشته باشید که :

کودکان زیر 5 سال به شدت نگران عدم بازگشت و از دست دادن والدین شان هستند.

کودک را برای دوری از خود آماده کنید
به کودک تفهیم کنید که وقتی در خانه نیستید او با مشکلی مواجه نخواهد شد و برایش برنامه های خاصی در نظر گرفته اید که وقتی بیرون از خانه یا سرگرم کاری هستید، او آن ها را انجام دهد.

به او بگویید:

میدانم که تو دیگر بزرگ شده ای و وقتی من بیرون از خانه هستم برایت مشکلی پیش نخواهد آمد. اگر بدون اطلاع قبلی خانه را ترک کنید ممکن است کودک فکر کند که این کار در آینده هم تکرار خواهید کرد و این بی اطمینانی سبب می شود که او دائماً به شما بچسبد.

خودتان را برای سروصدای کودک آماده کنید

وقتی کودک متوجه شود که :

در زمان غیبت شما می تواند به زندگی ادامه دهد گریه و فریادهای او کم میشود.

کاری کنید تا کودک از تنها بازی کردن احساس افتخار کند. به او بگویید: “خیلی خوشحالم که وقتی آشپزی می کنم، می توانی خودت را سرگرم کنی و واقعا به این کارت افتخار می کنم”. این گفته که: ” تو دیگر بزرگ شده ای”، برای هردوی شما مزایای زیادی دارد.

بصورت اهسته کودک را به جدایی هنگام کار عادت دهید
کودک از سن یک سالگی به بالا بیش از حد نیازمند توجه شماست بازی مسابقه با زمان را اجرا کنید. پنج دقیقه از وقت خود را به او بدهید و پنج دقیقه هم برای بازی با خودش وقت بگذارید. به تدریج مدت زمان تنها بازی کردن او را افزایش دهید. تا این که کودک بتواند یک ساعت به تنهایی بازی کند.

ب – چه کار هایی نباید انجام دهیم ؟
آرامش خود را حفظ کنید و عصبانی نشوید
در این اوقات، به یاد داشته باشید که کودک با شما بودن را بیشتر از هر چیزی دیگری در این دنیا ترجیح می دهد. دانستن این نکته کمک می کند تا شما احساس آشفتگی و پریشانی نداشته باشید.

در حالتی که کودک را در آغوش گرفته اید و نوازش می کنید به او نگویید که از شما دور شود. این کار کودک را گیج می کند و او نمی داند که بماند یا برود.

وقتی کودک بیمار است
وقتی کودک بیمار است اجازه ندهید که کارهایی را که در مواقع عادی برایش مجاز نیست انجام دهد، زیرا به این ترتیب بیمار شدن در نظرش جالب تر از سالم بودن جلوه می کند. تحقیقاتی که در مورد درمان بزرگسالان صورت گرفته نشان می دهد، هنگامی که کودکان به دردهای مزمن مبتلا می شوند که باید واقع بینانه و با کمترین تغییر در برنامه روزانه با آن برخورد کرد. در غیر این صورت او برای جلب محبت شما خود را بیمار جلوه گر می کند. توجه داشته باشید که کلیه این توصیه های بهتر است همراه با هم انجام گیرد تا نتیجه بهتری را ارائه دهد.

برای کاهش وابستگی کودکان به والدین او را مسئولیت پذیر کنید
والدین باید بدانند در منع واگذاری مسئولیت به کودکان اعتدال را رعایت کنند
سعی شود به فرزندان اول یا دختران بیش از بقیه فرزندان کاری واگذار نشود.
از جمله مواردی که میتواند بچه ها را مسئولیت پذیر کند کارهای منزل است.
کودک و نوجوان باید خستگی والدین را درک کند و خود را جزیی از خانه و خانواده بداند.

چه کار کنیم که با کاهش وابستگی کودکان به والدین آنها دچار اضطراب جدایی نشوند؟
میزان جدایی از کودک را کم کم زیاد کنید و بصورت اهسته و پیوسته باشد
زمانی اضطراب جدایی مشکل ساز می شود که طولانی مدت شود.

منبع : ابر کودک